دیشب منتظر بودم استاد کلا تلویزونو منفجر کنه! اما در کمال آرامش مهربون‌ترین تحلیل ممکن (ناممکن!) از شرایط جامعه و اتفاقات بعد از انتخابات ارائه کرد که جدا لذت بردم. این حس البته تکراری بود؛ چند شبی که دانشگاه امام صادق (علیه‌السلام) پای منبرش رفتیم هم منتظر بودم این بی‌شرفا رو به آتیش بکشه، اما برعکس مارو آتیش زد!

آخرالزمان دوره نازیه! فتنه‌م یه اتفاق مفید ودوست‌داشتنی! شما این طور فکر نمی‌کنید؟ نه؟ پس دوباره این چند تا سخنرانی آخری استادو گوش کنید. (سعی می‌کنم لینک بدم.)

امروز بعد از ظهر داشتم توراه رادیو گوش می‌کردم، یه آقای دکتری شرح گلستان می‌گفت. ایشونم مثل بقیه فکر میکنه سردر سازمان ملل این شعر معروف سعدی رو نوشتن که بنی آدم اعضای یکدیگرند …

ما (رفقایی که تو این چند دوره سفر سازمان ملل همراه دکتر بودن و بعضی هم هر بار) خیلی دنبال او سردر گشتیم حتی دور درها بیرون درها پشت درهارو هم نیگا کردیم؛ نبود! یه تیم تحقیقاتی باید بگردن ببینن اولین بار کی این دروغو گفته یا اگه راست بوده از کی این شعرو از سردر ورداشتن!

پ.ن. مورخ شنبه ۱۵ اسفند ۱۳۸۸

کشف جدید

بالاخره فهمیدم این شعرو کجای سازمان ملل نوشتن: در ژنو خوب لااقل یه نفر یه حرف جدید زد حالا باید اونم بررسی بشه!